زمزمه

سلام 

چند وقتیه که یکم بی حوصلم.انگار خستم.داشتم دفترای قدیمیمو ورق میزدم که این شعره به چشم خورد گفتم بنویسمش.فکر کنم اونی که باید یادش بیاد با خوندنش بره تو همون روزا...چه روزایی بود.روزایی که دغدغه معنی نداشت.چقد بیخیال بودیم نه؟  

و تو از زمزمه ای مست مرا می خوانی

می بری عقلم را

من به تو می رسم و دست تو را می گیرم

و تو را می بویم

من چنان مست شدم

که درونم جاری است

رودی از حسرت تو

و به دریای دلم می ریزد ...

و تو از زمزمه ای مست مرا می خوانی

سینه جای نفسی نیست تو ای هستی من

تا تو هستی قفسی و نفسی نیست مرا

باز هم زمزمه کن...